Ahad, 16 Ogos 2009

confession of the broken heart

hati yang kecewa xda siapa yang akan tahu kecuali empunya diri. mungkin org yang kita lihat tu tersenyum manis, ketawa riang tapi siapa tahu di hatinya penuh beban yang ditanggung. kadang2 kita menangis. kadang2 kita gembira. kadang2 kita berasa kesunyian, tiada hala tuju. lumrah hidup silih berganti. pahit terpaksa dilalui. manis haruslah dihargai. setiap masa itu amat berharga. kita x tahu apa yang akan terjadi. kita hanya mampu menjadi seorang perancang tetapi yang menentukannya bukan kita. benar, kekecewaan itu payau rasanya namun suma yang terjadi pasti ada hikmahnya. kita menangis macam mana pun, sedih macam mana pun tapi kalau kebahagiaan itu bukan milik kita, memang ia x akan menjadi milik kita. terimalah dengan hati yang terbuka, hati yang lapang, hati yang redha walaupun jauh di sudut hati masih terasa peritnya.

Tiada ulasan: